لزوم توسعه و ارتقاء منابع انرژی پایدار به دلیل ماهیت محدود سوخت‌های فسیلی و آلودگی‌های ناشی از مصرف آن‌ها، بر کسی پوشیده نیست. اقتصاد و تکنولوژی‌های امروز تا حد زیادی به منابع انرژی که تجدیدپذیر و دوست‌دار محیط‌زیست باشند، نیازمندند. یکی از منابع کربن تجدیدپذیر که می¬تواند جایگزین سوخت¬های فسیلی باشد، زیست‌توده است. زیست‌توده قابلیت تولید سوخت در شکل¬های جامد، مایع و گاز را دارد که به آن سوخت زیستی اطلاق می¬گردد. بیوگاز یک نوع سوخت زیستی، دوست‌دار محیط‌زیست و اقتصادی است که از تجزیه‌ی زیستی مواد آلی حاصل می¬شود و در کشورهایی نظیر هند و چین به صورت گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد. بیوگاز خام به طور معمول از متان (CH4) (%60)، دی‌اکسیدکربن (%40)، بخار آب و مقادیر ناچیزی هیدروژن سولفید تشکیل شده است. تاکنون روش‌های متنوع پیش‌تصفیه و همچنین استفاده از نانوذرات مختلف برای افزایش تولید بیوگاز در هاضم‌های بی‌هوازی مورد آزمایش قرار گرفته‌اند. این مقاله به مراحل هضم بی‌هوازی و تولید بیوگاز، روش‌های مختلف بررسی شده برای افزایش میزان آن و نقاط قوت و ضعف روش‌ها می‌پردازد. روش‌هایی که در این مقاله جهت افزایش تولید بیوگاز بدان اشاره شده شامل پیش‌تصفیه‌ی بیولوژیکی، حرارتی، شیمیایی (قلیایی، اکسیداسیون)، حرارتی-شیمیایی، مکانیکی، استفاده از آنزیم‌ها و سویه‌های میکروبی و استفاده از نانوذرات (آهن، تیتانیوم‌دی‌اکسید، سریم‌اکسید) است.