بادمجان Solanum melongena L. به عنوان یک غذا در سراسر دنیا استفاده می‌شود و از گروه سبزیجات میوه‌ای است که در نواحی گرم و استوایی به خوبی رشد می‌کند. سطح زیر کشت این گیاه در ایران بالغ بر 30 هزار هکتار با عملکرد بیش از 30 تن در هکتار و محدود به مناطق گرم و گرم معتدله می‌باشد. این گیاه تحت تنش عوامل مختلف بیماری¬زا، به ویژه قارچ عامل پژمردگی ورتیسیلیومی Verticillium dahliae قرار دارد این بیماری با کاهش عملکرد تا 50% و تقلیل کیفیت میوه یکی از مهمترین بیماری¬های خسارت¬زای بادمجان محسوب می‌شود. علایم بیماری در مراحل رشد گیاه با زردی و نکروز بین رگبرگی در برگ¬های پایینی شروع می‌شود و در هنگام گل¬دهی و تولید میوه سبب پژمردگی کامل گیاه می‌گردد. کنترل بیماری با استفاده از قارچکش‌ها و برخی ترکیبات بیولوژیک موفقیت چندانی نداشته،. از این رو شناسائی ارقام مقاوم در هدف این مطالعه قرار گرفت. بدین منظور، ابتدا جدایه‌های قارچ از مناطق مختلف استان تهران جمع‌آوری شد و پس از خالص‌سازی، اثبات بیماریزایی جدایه ها به روش غوطه‌ور کردن ریشه رقم حساس بادمجان ورامینی در سوسپانسیون اسپور به نسبت spor/ml106 انجام شد. سپس ارزیابی مقاومت 20 ژنوتیپ و رقم بادمجان 35 روز پس مایه زنی با سوسپانسیون اسپور قارچ در مرحله دو برگ حقیقی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار براساس شدت شاخص مقیاس هفت شماره‌ای بیماری مطابق روش Xiao and Lin و ژئو و همکاران ، صورت گرفت. آنالیز داده ها نشان داد تیمارها در سطح 1% اختلاف معنی داری دارند در بررسی میانگین ها ، چهار رقم Hyb.Valentina14102، Hyb.Aro14701، و Valentina -1 و یک ژنوتیپ Bj30 با شاخص شدت بیماری در دامنه 5/31 تا 7/49 ، درگروه متحمل با افزایش 50 درصد در وزن میوه، ریشه و قسمت هوایی نسبت به ارقام و ژنوتیپ های حساس قرار گرفتند.