مدیریت دانش پشتیبان نوآوري، ایجاد کننده ایده هاي جدید و بهره برداري از قدرت تفکر سازمان است. عصر حاضر، عصر تحولات و تغییرات شگرف در فناوري هاست. عصري که ساختار فکري آن آکنده از عمق بخشیدن به اطلاعات و توجه به مشارکت نیروي انسانی خلاق و دانش گرا به جاي نیروي انسانی عملکردي است. دانش به عنوان منبع اصلی سازمان ها ، به عنوان یک سرمایه مطرح است. انتقال، خلق و بکارگیری دانش باعث خلاقیت درکارکنان می شود. امروزه با پيچيدگي رقابت، نوآوري به عنوان يكي از مزيت هاي اصلي براي حيات سازمان ها و شركت ها محسوب مي شود. ظهور نوآوري دانش نه تنها سازمان ها را قادر مي سازد نسبت به رقبا مزيت رقابتي به دست آورند بلکه ابزار سودمندي را براي ارتقاي عملکرد سازماني ارائه مي كند. در واقع مديران و سياست گذاران سازماني دريافته اندكه نوآوري موفق نوآوري دانش مدار است. از اینرو مدیریت هوشیار بر آن است تا هرچه بیشتر و بهتر در جهت استفاده از ابزاري به نام دانش براي رویارویی و مقابله با عوامل عدم اطمینان، حفظ موقعیت و ایجاد خلاقیت و نوآوري، جهت حل مسائل خود بر آید؛این امر مستلزم آن است که مؤسسات با ارج نهادن به مدیریت دانش و متقابلاً مدیریت خلاقیت و نوآوري، آنرا به عنوان یک نیاز استراتژیک و ضروري در زمره برنامه هاي داراي اولویت خود قرار دهند. مطالعه حاضر که به روش مروری-کتابخانه ای انجام شده، درصدد است به تبیین نقش مدیریت دانش با توجه به ساختار سازمان و راهبرد نوآوری ، بپردازد.