گیاهان دارویی از ارزش واهمیت خاصی در علوم زیستی، پزشکی و دامپزشکی به لحاظ پیشگیری و درمان بیماری ها برخوردار می باشند. با توجه به اهمیت این گیاهان در طب، تحقیقات وسیعی به منظور یافتن فرآورده های دارویی گیاهی با منشأطبیعی در حال انجام می باشد. در سال های اخیر استفاده از گیاهان دارویی در تغذیه طیور به طور شایان توجهی افزایش یافته است و مهمترین علل آن اثبات اثرات مفید این داروها، ارزان بودن، نداشتن اثرات جانبی و همچنین سازگار بودن با محیط زیست می باشد. در مطالعه حاضر اهمیت گیاهان دارویی گزنه، یوکا، کویلاجا، آویشن، رازیانه، نعناع، پونه، شوید، سیر و زیره در تغذیه طیور مورد بررسی قرار خواهد گرفت.استفاده از این گیاهان می تواند باعث کاهش غلظت برخی از آلاینده ها در جایگاه های پرورش گردد، برخی از پاتوژن ها، پروتوزوآها و انگل های دستگاه گوارش را از بین ببرد، باعث بهبود سرعت رشد و بازدهی در طیور گردد، کیفیت تغذیه ای گوشت و تخم مرغ را افزایش داده، باعث کاهش چربی لاشه طیور و کلسترول تخم مرغ گردند. به علاوه استفاده از گیاهان دارویی می تواند علاوه بر صرفه اقتصادی برای پرورش دهندگان، باعث توسعه کشت وکار گیاهان دارویی و بالا رفتن سطح اشتغال در بخش کشاورزی گردد و همچنین با حذف و یا تقلیل استفاده از مکمل ها و داروهای شیمیایی با اثرات مشابه در صنعت طیور، می توان غذای سالم و مطمئن تری در اختیار مردم قرار داد.فرآوری گیاهان دارویی جهت مصرف در صنعت پرورش طیور از فرصت های مناسب سرمایه گذاری می باشد که با توجه به شرایط مناسب کشت و برداشت این گیاهان در کشور، زمینه صادرات این محصولات نیز فراهم می باشد.