استفاده از عصاره های گیاهی به دلیل سازگاری با محيط زيست و پايداری کمتر، جايگزين مناسبی برای آفت کش های مصنوعی قلمداد می شوند. بيماري ساق سياه كلزا با عامل Leptosphaeria maculance با فرم غير جنسیPhoma lingam يکی از خسارت زاترين بيماری های کلزا در ايران وجهان می باشد. از آنجا كه تاكنون در ايران تحقيقي در مورد تاثير عصاره هاي گياهي در كنترل اين بيماري صورت نگرفته است، لذا در قالب اين تحقيق عصاره های شا نزده گونه گياه گوناگون توسط سه حلال متفاوت (آب ، اتانول و متانول) استخراج گرديد و اثر بازدارنده آن ها در غلظت های مختلف (100 تا 1000 ميكروليتر) به روش مخلوط کردن عصاره با محيط کشت روی رشد ميسليوم P. lingam مورد بررسی قرار گرفت. نتايج آزمايش نشان داد که عصاره های اتانولی در مقايسه با عصاره هاي بدست آمده از دو حلال ديگر اثرات بازدارنده ی بيشتری روی P. lingam نشان می دهند. عصاره های اتانولی همه ي گياهان بررسي شده كم و بيش داراي اثر بازدارنده بودند و درغلظت 2 درصد (200 ميکروليتر عصاره در 10 ميلي ليتر محيط كشت) به ترتيب عصاره های گياهان دارچین با 8/47،اکالیپتوس با 1/39، پوست پیاز با 7/34،رزماری با 6/22 و زردچوبه با 2/18 درصد كاهش رشد ميسليوم بيمارگر، دارای بيشترين تأثير بازدارنده بودند . در آزمايش ديگر با استفاده از برگ هاي بريده كلزا، عصاره ها ی رزماری، زردچوبه، مرزه و تلخون توانستند با 9/42 درصد آلودگي در مقايسه با ساير عصاره ها ( 0/57 تا 100 درصد آلودگي) تاثير بازدارنده بهتري نشان دهند. در بررسی گلخانه ای، گياهان تيمار شده با عصاره هاي رزماری ودارچين دارای کمترين آلودگی بودند. بدين ترتيب با توجه به نتايج بدست آمده مي توان استفاده از عصاره ی گیاهان دارویی همچون رزماري و دارچين را به جای استفاده از سموم شیمیایی به منظور كنترل بيماري ساق سياه كلزا توصيه نمود.