بهره برداري درست از منابع آبي و استفاده از روش هاي آبياري مناسب درکشاورزي ايران که منطقه اي کم آب به شمارمي رود، اهميت ويژه اي دارد.هدف از انجام این تحقیق بررسی عوامل عدم پذیرش و توسعه سیستم های آبیاری بارانی است. روش تحقیق بصورت اسنادی و تحلیل محتوا می باشد.نتایج و یافته های تحقیق نشان می دهد به نظر می رسد عمده ترین عوامل بازدارنده به کارگیری این روش ها توسط کشاورزان عدم توجه به دخالت آنان در فرایندهای مربوط به تصمیم گیری ، اشتراکي بودن چاه و زمين، محدوديت اراضي مثل کوچکي و پراکندگي قطعات زمين، و ضعف آموزش و اطلاع رسانی است.