به منظور مقایسه اثر دو نوع عصاره گیاهی، آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین ، پروبیوتیک و بره موم بر وزن نسبی اندام های ایمنی، وزن نسبی اندام های داخلی و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی این آزمایش بر پایه طرح کاملا تصادفی انجام شد. تعداد 420 قطعه جوجه گوشتی نر شامل 7 تیمار و 4 تکرار و 15 قطعه جوجه در هر تکرار به گروه های دریافت کننده جیره پایه (شاهد) و جیره پایه با ppm150 آنتی بیوتیک، جیره پایه با ppm1000 پروبیوتیک، ppm1000 عصاره اتانولی رزماری، ppm1000 عصاره اتانولی آویشن و ppm 500 بره موم تقسیم شدند. در ضمن عصاره های گیاهی بصورت محلول در آب و عصاره اتانولی بره موم بصورت مخلوط با دان مصرف شدند. از نظر وزن نسبی لاشه اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (05/0P>) ولی در داخل خود تیمارهای آزمایشی گروه شاهد منفی با گروه های آنتی بیوتیک، بره موم، آویشن و پروبیوتیک اختلاف معنی داری را نشان داد. کمترین وزن لاشه در بین گروه های آزمایشی متعلق به گروه شاهد منفی و بیشترین مقدار آن مربوط به گروه آنتی بیوتیک بود. بیشترین وزن ران در بین گروه های آزمایشی مربوط به گروه پروبیوتیک بود در حالی که گروه آنتی بیوتیک کمترین وزن را به خود اختصاص داد. در بین گروه های آزمایشی از نظر وزن سینه اختلاف معنی داری مشاهده شد (05/0P<) که بیشترین وزن مربوط به گروه آنتی بیوتیک و کمترین وزن مربوط به گروه شاهد مثبت بود. در بررسی سنگدان مشخص شد که گروه ها دارای اختلاف معنی داری نمی باشند (05/0P>) و گروه آزمایشی رزماری و آنتی بیوتیک به ترتیب کمترین و بیشترین وزن سنگدان را نشان دادند. در داخل گروه ها، گروه های ازمایشی رزماری و انتی بیوتیک با یکدیگر اختلاف معنی داری را نشان داده و به ترتیب دارای کمترین و بیشترین مقدار وزن چربی محوطه بطنی بودند. کمترین و بیشترین مقدار وزن پیش معده به ترتیب متعلق به گروه های پروبیوتیک و آویشن بود. گروه آنتی بیوتیک که دارای بیشترین وزن بورس بود اختلاف معنی داری را با گروه های شاهد منفی، بره موم و پروبیوتیک نشان داد. در بررسی تیموس، بیشترین وزن را گروه آزمایشی آویشن به خود اختصاص داد. گروه ها با یکدیگر اختلاف معنی داری نداشته (05/0P>) و گروه آزمایشی آنتی بیوتیک دارای کمترین وزن تیموس بود. کمترین و بیشترین وزن طحال به ترتیب متعلق به گروه آزمایشی آویشن و آنتی بیوتیک بود.