خشکسالی به عنوان یک واقعیت بحرانی، در نوع خود پدیده ای پیچیده است که دارای ابعاد مختلف می باشد و با وقوع در مناطق کشاورزی زمینه ی بروز چالش های زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی و روانشناختی را فراهم می آورد. بنابراین اتخاذ رویکرد سیستمی و همه جانبه نگر جهت مدیریت بحران خشکسالی ضروری به نظر می رسد. هدف این مقاله شناخت واقعیت خشکسالی، شناسایی نقاط قوّت و ضعف منطقه جیرفت و کهنوج در مواجهه با اثرات خشکسالی و در نهایت ارائه راهبردهای مؤثر به منظور آماده سازی، مقابله، کنترل و بهبود منطقه به منظور دستیابی به توسعه پایدار می باشد. روش مورد استفاده در این پژوهش ترکیبی از روش های توصیفی-تحلیلی و شیوه های تحقیق مرور متن، منابع و اسناد تصویری در بستر مطالعات کتابخانه ای و همچنین روش تحقیق موردی، مشاهده و مصاحبه در بستر مطالعات میدانی است و برای تجزیه و تحلیل داده ها از تکنیک SWOT، استفاده شده است. نوع تحقیق کاربردی-توسعه ای می باشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد در بروز بحران خشکسالی که اثرات و پیامدهای متعددی را در منطقه جیرفت و کهنوج پدید می آورد عواملی مانند: نظام معیشتی، شرایط اقتصادی، اجتماعی، ویژگی های هیدرولوژیکی و نظام آب و هوایی منطقه تأثیر دارند. در نهایت با توجّه به مفهوم و هدف آرمانی توسعه پایدار و پایدار سازی فعالیت کشاورزی در بین کشاورزان منطقه جیرفت و کهنوج، راهبردهای عملی و همساز با نظام محلی و شرایط منطقه در چارچوب برنامه های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت برای مدیریت بحران خشکسالی ارائه شده است.