به منظور بررسی تأثیر علف کش ترفلان و برخی از علف کش های پس رویشی بر کنترل علف های هرز مزارع گوجه فرنگی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در یکی از مزارع شهر اک طراحی و اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح علف کش ترفلان در دو سطح (T1: مصرف ترفلان و T2: عدم مصرف ترفلان) و علف کش های پس رویشی در 6 سطح (P1: متری بیوزین+ گالانت سوپر، P2: متری بیوزین+ پوماسوپر، P3: گالانت سوپر، P4: پوماسوپر، P5: وجین دستی و P6: شاهد عدم کنترل) بود. میزان مصرف علف کش ها بر اساس دز توصیه شدن انجام گرفت. چهار مرحله نمونه برداری در طول فصل رشد از گیاه گوجه فرنگی انجام گرفت. نتایج نشان داد که در بررسی تأثیر ترفلان بر صفات عملکرد بیولوژیک و عملکرد میوه، نتایج به دست آمده نشان داد که مصرف ترفلان به صورت پیش کاشت توانست عملکرد بیولوژیک و عملکرد میوه را نسبت به عدم مصرف به طور معنی داری افزایش دهد به طوری که مصرف ترفلان به ترتیب با 85299 و 72072 کیلوگرم در هکتار، عملکرد بیولوژیک و میوه در گروه آماری بالاتری نسبت به تیمار عدم مصرف ترفلان قرار داشت. همچنین نتایج نشان داد که علف کش های پس رویشی تأثیر معنی داری بر صفات عملکرد در نمونه برداری نهایی نداشتند و در گروه آماری یکسانی نیز قرار داشتند.