آکنه شايع ترين بيماري مزمن پوستي در سنين بلوغ و نوجواني است که به صورت ضايعات غيرالتهابي و التهابی بروز مي کند. درمان های رایج آکنه شامل؛ درمان موضعی، سیستمیک، هورمونی، گیاهی و داروهای ترکیبی است. بنزویل پراکسید، رتینوئید، ایزوترتینوئین و آنتی بیوتیک ها داروهایی هستند که اثرات جانبی بالقوه ای برجای گذاشته و باعث گسترش مقاومت به استفاده مکرر از آنتی بیوتیک ها می شوند. در حال حاضر، مشکلی که در رابطه با درمان آکنه وجود دارد این است که محصولات موضعی در دسترس، یا بر پایه کرم هاست و یا دارای عوارض جانبی ناشی از اثرات شیمیایی است و اعتقاد بر این است که درمان های طبیعی بی خطر بوده و اثرات جانبی کمتری نسبت به انواع سینتتیک دارند. بنابراین راه حل آن، استفاده از گیاهان دارویی ضد آکنه است که غیر سمی، بی خطر و موثر بوده و کاربرد این عصاره های گیاهی توسط بیماران مورد قبول واقع شده است. گیاهان با داشتن مواد موثره دارویی مانند آلکالوئید، ترکیبات فنلی، روغن های فرار و اسانس و با توجه به عوارض جانبی کمتر نسبت به داروهای شیمیایی در تهیه فرمولاسیون های گیاهی موضعی مورد استفاده قرار می گیرند. در این مطالعه مروری، اثربخشی تعدادی از گیاهان دارویی رایج در درمان آکنه، مورد بررسی قرار گرفته است. روش گردآوری اطلاعات در این مقاله، با جستجوی مطالب از کتب، مقالات و سایت های علمی مرتبط با موضوع می باشد. 10 گیاه دارویی که در این مقاله به آن اشاره شده، عبارتند از؛ ریحان، بابا آدم، شیرین بیان، روغن درخت چای، پوست درخت بید، بنفشه، همیشه بهار، اسطوخودوس، آلوئه ورا، زردچوبه.