ساختار میوه توت فرنگی به گونه ای است که آن را در مقابل فساد شدیدا آسیب پذیر می سازد، همچنین گوشت میوه نرم است وآن را در مقابل ضربه و فشار بسیار آسیب پذیر می سازد. صدمات وارد شده ابتدا باعث نرمی توت فرنگی شده، سپس مکان مناسبی را برای حمله عوامل بیماری زا فراهم می سازد ، قارچ‎های جنس Rhizopus ، Aspergillus ، Botrytis و Penicillum از مهمترین عوامل میکروبی محدود کننده طول عمر پس از برداشت توت فرنگی می‎باشند. متاسفانه تقریباً 40 ٪ ازمحصول دراثر فساد آسیب می بیند، ازاین رو جابجایی وانتقال پس ازبرداشت این میوه یك مرحله حساس به شمار می آید. در مورد میزان ضایعات اختلاف نظر وجود دارد ،ولی به هر حال در حدی است که باید در جهت کاهش و رفع آن تلاش نمود. در این مقاله روشهای کنترل قارچ های پس از برداشت توت فرنگی آمده است.