بهرگیری از کودهای زیستی به جای کودهای شیمیایی یکی از اصول کشاورزی پایدار می باشد. به منظور ارزيابي تأثير باکتري هاي حل کننده فسفات (سودوموناس) و قارچ میکوریزا بر وضعیت عناصر غذایی و عملکرد يونجه، آزمايشي در تابستان 1390 در گلخانه گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده علوم و مهندسی زراعی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران بصورت فاکتوريل در قالب طرح بلوک کامل تصادفي اجرا گرديد. تيمارهاي آزمايشي شامل دو رقم يونجه (بمي و يزدي) و چهار سطح پیش تیمار زیستی بود. سطوح پیش تیمار زیستی شامل شاهد ( تنها استفاده از باکتری ریزوبیوم (Sinorhizobium meliloti)، تلفیق دوتایی ریزوبیوم با هریک از جنس-های باکتری سودوموناس و میکوریزا و نیز تیمار تلفیقی از کلیه تیمارهای زیستی مورد ارزیابی بود که در مجموع چهار سطح پیش تیمار مختلف زیستی را تشکیل داد. به کارگيري پيش تيمار زیستی به ویژه تيمار منفرد سودوموناس و تيمارهای تلفيقي نقش برجسته اي در بهبود وضعیت عناصر غذایی ارقام مورد ارزیابی داشت. تیمار میکوریزا موجب افزایش معنی دار غلظت فسفر نسبت به شاهد گردید.