بادرنجبویه (Melissa officinalis L.)،گیاهی چندساله و متعلق به خانواده¬ی نعناعیان و غنی از اسانس¬های روغنی است که برای اهداف مختلف دارویی، بهداشتی و خوراکی مورد استفاده قرار می¬گیرد. مطالعه¬ی حاضر به منظور تعیین مناسب¬ترین غلظت تنظیم¬کنند¬¬ه¬های رشد اکسین و سایتوکینین و مشخص نمودن بهترین غلظت برای بدست آوردن بیشترین بازده در تولید گیاهچه¬های درون¬شیشه¬ای از ریزنمونه¬های گره شاخساره گیاه بادرنجبویه در محیط کشت پایهMS انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در پايه طرح کاملا" تصادفی كه فاكتور اول BAP (صفر، یک، دو و سه میلی¬گرم در لیتر)، فاكتور دومIAA (صفر، یک، دو، سه و چهار میلی¬گرم در لیتر) بود در سه تکرار در آزمایشگاه کشت بافت و بيوتكنولوژي دانشگاه آزاد اسلامي واحد میانه انجام گرفت. نتایج حاصل نشان داد که غلظت های مختلف BAP و IAA و اثر متقابل آنها روی اغلب صفات مورد بررسی معنی¬دار بود. معنی¬دار بودن غلظت¬های مختلف BAP و IAAو اثر متقابل آنها نشان دهنده واکنش متفاوت گیاه بادرنجبویه به غلظت¬های مختلف BAP و IAA در کشت درون شیشه¬ای است. همچنین نتایج حاکی از آن است که افزایش مقدار BAP تا دو میلی¬گرم در لیتر، منجر به افزایش شاخص کلروفیل همچنین با افزایش IAA موجب کاهش تعداد شاخساره و افزایش طول بلندترین شاخساره نسبت به شاهد شد. نتایج به دست آمده از تجزیه واریانس حاکی از آن است که در اثر غلظت های مختلف BAP، شاخص کلروفیل و وزن خشک در سطح احتمال 1/0 معنی دار بود و نیز با وجود اثرات متقابل بین غلظت های مختلف تنظیم کننده های رشد BAP با IAA بر روی طول شاخساره در سطح احتمال 1/0 و همچنین تعداد شاخساره، وزن تر و غلظت سیترال در سطح احتمال 5/0 معنی دار بود.