تنش خشکی مهم ترین عامل ناتوانی بذور برای جوانه زنی می باشد. لذا پژوهش حاضر، به منظور بررسي اثر سطوح مختلف تنش خشكي بر جوانه زني بذور زوفا، در قالب طرح پایه ی كاملاً تصادفي انجام پذیرفت. در این آزمایش، سطوح مختلف محلول پلی اتیلن گلیکول 6000 با پتانسيل های اسمزي (صفر (آب مقطر)، 3/0-، 6/0- ، 9/0- ، 2/1- و 5/1- مگاپاسکال) در چهار تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. هر تکرار شامل یک پتری دیش حاوی کاغذ صافی واتمن بدون خاکستر و 30 عدد بذر ضدعفونی شده توسط محلول قارچ کش بنومیل بود. در ضمن، جهت اِعمال تیمارها، به مقدار10 میلی لیتر از محلول ها به کار برده شد. پتری دیش ها توسط پارافیلم شفاف درزگیری و سپس به مدّت 14روز در اتاقک رشد تحت دمای ℃2±21 و دوره فتوپریودی هشت ساعت تاریکی، 12ساعت روشنایی با لامپ های فلورسنت نگهداری شدند. شاخص بنیه بذر، میانگین سرعت جوانه زني، درصد جوانه زني، ارتفاع گیاهچه، طول ريشه چه و ساقه¬چه براي هر تیمار اندازه گيري شد. نتايج آزمايش نشان داد كه شاخص های مورد آزمون در سطوح مختلف خشکي داراي اختلاف معني داري بودند و با افزایش تنش خشکی روند کاهشی را در پیش گرفتند. با افزايش تنش-خشكي تا 6/0- مگاپاسکال، طول ریشه چه نسبت به شاهد افزایش یافت. بنابراین، با اِعمال تنش¬خشکی بين 3/0- تا 6/0- مگاپاسکال در مرحله جوانه زني زوفا، می توان موجبات بهبود خصوصيات جوانه زني بذر را فراهم نمود. به عبارت دیگر، زوفا با ایجاد سازوکارهای سازشی نظیر تولید یک سیستم ریشه ای نسبتاً طویل، در حدّی که بتواند به طرز مؤثّری از منابع استفاده نماید، متحمّل به تنش خشكي می باشد.