اثر تنظیم کننده رشد جیبرلیک اسید بر گیاه همیشه بهار رقم زرد (Calendula Officinalis L.) در کشت گلدانی ارزیابی شد. مطالعه حاضر به صورت فاکتوریل بر پایه طرح آزمایشی کاملا تصادفی با 12 تیمار و چهار تکرار انجام شد. فاکتور اصلی شامل مراحل محلول پاشی (یک، دو، سه) و فاکتور فرعی شامل غلظت های (0، 50، 150، 250 میلی گرم در لیتر) بودند.
نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که محلول پاشی با هورمون جیبرلیک اسید، اثرات مثبتی بر روی رنگدانه های فتوسنتزی دارد. اثر غلظت های مختلف جیبرلیک اسید بر کلروفیل a در سطح احتمال 1% معنی دار شد. با افزایش غلظت جیبرلیک اسید تا 250 میلی گرم در لیتر، کلروفیل a افزایش یافت. تیمار 250 میلی گرم در لیتر با میانگین 78/8 میکرو گرم در میلی لیتر کلروفیل a بود، که این شاخص در سایر غلظت ها تا حدودی دچار افت گردید. اثر غلظت های مختلف جیبرلیک اسید بر کلروفیل b در سطح احتمال 1% معنی دار شد. با افزایش غلظت جیبرلیک اسید تا 250 میلی گرم در لیتر، کلروفیل b افزایش یافت. با افزایش غلظت جیبرلیک اسید تا 250 میلی گرم در لیتر، کلروفیل کل و مجموع رنگدانه ها افزایش یافت. تیمار 250 میلی گرم در لیتر به ترتیب با میانگین 32/12 و 25/13 میکرو گرم در میلی لیتر کلروفیل کل و مجموع رنگدانه ها بود، که این شاخص در سایر غلظت ها تا حدودی دچار افت گردید.
بالاترین کلروفیل کل و مجموع رنگدانه ها در سه مرحله و یک مرحله محلول پاشی در سطح 250 میلی گرم در لیتر به ترتیب با میانگین 6/14 و 4/15 جیبرلیک اسید بدست آمد و کمترین کلروفیل کل و مجموع رنگدانه ها در یک مرحله محلول پاشی در سطح 0 میلی گرم در لیتر به ترتیب با میانگین 67/4 و 5/5 جیبرلیک اسید بدست آمد. نتایج نشان می دهد کلروفیل کل و مجموع رنگدانه ها در مرحله سه محلول پاشی، بهتر بود نسبت به مراحل دو و یک.