به منظور ارزیابی تأثیر متیل جاسمونات و تنش شوری بر رنگیزه کاروتنوئید و صفات سطح برگ، طول ساقه و طول ریشه در گوجه فرنگی، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار شامل محلول¬پاشی متیل جاسمونات در 3 سطح صفر، 75 و 150 میکرومولار و تنش شوری شامل 3 سطح صفر، 50 و 100 میلی¬مولار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی شیراز انجام شد. تجزیه واریانس اثر تنش شوری بر صفات رنگیزه کاروتنوئید، سطح برگ، طول ساقه و طول ریشه در سطح احتمال 1 درصد، و نیز اثر متیل جاسمونات بر تمام صفات ذکر شده در سطح احتمال 1 درصد معنی¬دار شد. همچنین اثر متقابل تنش شوری و متیل جاسمونات بر کلیه صفات اندازه¬گیری شده در سطح احتمال 1 درصد معنی¬دار گردید. بیشترین محتوای کاروتنوئید در گیاهان شاهد (شوری صفر و متیل جاسمونات صفر) و همچنین شوری صفر و متیل جاسمونات 75 میکرومولار دیده شد. شوری 100 میلی¬مولار و متیل جاسمونات 150 میکرومولار سبب کاهش رنگدانه کاروتنوئید شد. بیشترین سطح برگ در گیاهانی دیده شد که تحت تنش 50 میلی¬مولار قرار داشتند و با سطوح صفر یا 75 میکرومولار متیل جاسمونات تیمار شده بودند. بیشترین طول ساقه را گیاهانی دارا بودند که تحت تنش شوری قرار نگرفته بودند و با سطح 75 میکرومولار متیل جاسمونات تیمار شده بودند. گیاهانی که تحت تنش شوری و تیمار با متیل جاسمونات قرار نداشتند، بیشترین طول ریشه را دارا بودند. هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر غلظت های صفر، 75 و 150 میکرومولار متیل جاسمونات بر کاهش اثر تنش شوری در صفات ذکر شده، بود. در پایان آزمایش مشخص شد که غلظت های پایین متیل جاسمونات در کاهش آثار مضر ناشی از تنش شوری به طور مؤثرتر عمل نمودند.