به منظور بررسی شاخص هاي تحمل خشكي و عملكرد دانه عدس آزمایشی در سال زراعی 92-1391 انجام گرفت. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در منطقه ای از کوهدشت انجام گرفت. و طی آن 20 ژنوتیپ پیشرفته عدس در دو شرایط آبی و دیم کشت شدند. براساس عملکرد در شرایط آبی (YP) و تنش خشکی (YS) ، شاخص های کمی تحمل به خشکی از قبیل: میانگین بهره وری (MP) ، شاخص تحمل (TOL) ، میانگین هندسی بهره وری (GMP) ، میانگین هارمونیک (HM) ، شاخص حساسیت به تنش (SSI) و شاخص تحمل تنش (STI) محاسبه شدند. اختلاف معنی داری بین شاخص های GMP , STI ,HM ,MPو عملکرد های آبی و تنش خشکی وجود داشت. در شرايط (Yp) و (Ys) بیشترین عملکرد و بیشترین GMP , STI ,HM ,MP مربوط به ژنوتیپ شماره 19 بود. تحليل همبستگي عملكرد در محيط آبی و تنش خشکی و شاخص هاي تحمل به خشكي نشان داد كه GMP , STI ,HM ,MP مناسب ترين شاخص ها براي غربال سازي ژنوتيپ هاي عدس مي باشند. با توجه به اين چهار شاخص و عملكرد بالا در دو محيط آبی و تنش خشکی بهترين لاين هاي تحمل به خشكي ژنوتيپ هاي شماره 1، 2، 3، 6 تشخيص داده شدند. نمودار چند متغييره باي پلات نشان داد كه ژنوتيپ هاي 18، 13، 9، 19و 8 در مجاورت بردارهاي مربوط به شاخص هاي تحمل به خشكي يعني GMP ,STI ,HM ,MP قراردارند. همچنين توزيع لاين ها در فضاي باي پلات وجود تنوع ژنتيكي ژنوتيپ ها نسبت به تنش خشكي را نشان داد.