مقدمه: تهوع و استفراغ از شايعترين عوارض دوران بارداري است. نگراني زنان باردار از بروز ناهنجاري هايي در جنين بدنبال مصرف داروهاي شيميايي بخصوص در ماه هاي نخست بارداري جهت درمان تهوع و استفراغ، سبب تمايل بيشتر به مصرف محصولات گياهي در آن ها شده است. استفاده از محصولات گياهي در درمان بيماري ها علاوه بر دسترسي آسان در مقايسه با داروهاي شيميايي، عوارض جانبي كمتري هم دارند. بنظر مي رسد اثر زنجبيل در درمان تهوع و استفراغ بارداري بخاطر خاصيت آنتي كولينرژيك و آنتي هيستاميني اين گياه باشد. تاكنون مطالعات محدودي در زمينه ارزش كاربرد گياه زنجبيل در درمان بيماري هاي مختلف انجام شده است. با توجه به کاربرد غذایی و دارویی و خواص گیاه زنجبیل نیاز به بررسی اثرات این گیاه جهت استفاده از آن در تحقیقات بالینی می باشد.
هدف: در این مقاله، هدف ارائه یک مقاله مروری از بررسی های انجام شده در زمینه اثرات ضد تهوع و استفراغ گیاه زنجبیل و ماده مؤثره آن جینجرول در دوران بارداری بوده است.
روش بررسی: با استفاده از مجلات تخصصی و پایگاه اطلاعاتی اینترنتی نظیر MEDLINE ، SID، MAGIRAN مقالاتی که در مورد اثرات ضد تهوع و استفراغ زنجبیل ارائه شده بود، بررسی شد.
نتایج: نتایج حاکی از آن است که زنجبیل و ماده مؤثره آن و دیگر ترکیبات این گیاه دارای اثرات فارماکولوژیک متعدد مانند: آنتی رادیکال آزاد، ضد التهاب، ضد سرطان، کاهنده چربی و قند خون بالا و همچنین اثرات ضد تهوع و استفراغ بویژه در دوران بارداری است.
نتیجه گیری: اثرات فارماکولوژیک زنجبیل ارتباط نزدیکی با اختلالات متابولیسمی نظیر سرطان، دیابت، تهوع و استفراغ دارد. نتايج مطالعات باليني نشان مي دهد كه به دليل بي ضرر بودن زنجبيل و مقدار نياز كم و نداشتن مشكلات تراتوژني، مصرف زنجبيل جهت درمان تهوع و استفراغ بارداري توصيه مي شود. با توجه به آنکه زنجبیل در طب سنتی در بیماری های زیادی کاربرد دارد، بنظر می رسد که انجام تحقیقات بالینی روی زنجبیل در درمان بیماری ها لازم است.