گياهان دارويي از هزاران سال پيش به عنوان يكي از مهمترين منابع دارويي كاربرد داشته‌اند. فرآوردههاي حاصل از متابوليسم ثانويه گياهان جزو گرانبهاترين تركيب شيميايي گياهي هستند. متابوليت‌هاي ثانويه، دسته‌اي از مواد شامل اسيدهاي پيچيده، لاكتون‌ها، فلاونوئيدها و آنتوسيانين‌ها هستند كه به صورت عصاره يا پودرهاي گياهي در درمان بسياري از بيماري‌هاي شايع به كار برده مي‌شوند. در برخی از گیاهان، تولید پائین ترکیبات دارویی در کشت بافت برای تجاری شدن آن‌ها مشکل آفرین بوده است. یکی از اقداماتی که می‌تواند در تولید متابولیت‌های ثانویه موثر باشد، افزودن الیسیتورهای زنده و غیرزنده می‌باشد. الیسیتورها پیام‌هایی تولید می‌کنند که باعث تحریک تشکیل متابولیت‌های ثانویه می‌شوند که از این روش می‌توان برای تولید بیشتر متابولیت‌ها استفاده نمود. وجود الیسیتور (محرک) در محیط کشت، همچنین می‌تواند به عنوان یک عامل تنش زا برای گیاه عمل کرده و سبب تحریک سیستم دفاعی گیاه در غلظت‌های پایین الیسیتور شود که در نتیجه باعث تحریک بیان ژن‌های سیستم دفاعی گیاه می‌شود. بنابراین، الیسیتورها می توانند نقش دوگانه ای داشته باشند طوری که هم مقاومت گیاه را تحریک کرده و هم تولید متابولیت های ثانویه را افزایش می دهند. اخیرا در کشور ما تحقیقات محدودی روی الیسیتورها انجام شده، ولی لازم است توجه بیشتری به این موضوع مبذول گردد.