در پژوهشی گلخانه‌ای تحت عنوان اثر سوپرجاذب و کود بیولوژیک تیوباسیلوس که بر ‌روی عملکرد کمی و کیفی دو گونه آویشن در بهار و تابستان سال 1390 در کرج انجام شد، اثر سطوح مختلف سوپرجاذب و تیوباسیلوس بر رشد، عملکرد و کیفیت دو گونه آویشن به نام‌های Thymus vulgaris و Thymus daenensis مورد بررسی قرار گرفت. سوپرجاذب به صورت ژل تهیه و در سطوح صفر (شاهد)، 5/0 و یک گرم در کیلوگرم خاک به صورت مخلوط با خاک و تیوباسیلوس با نام تجاری بیوسولفور در دو سطح عدم استفاده (شاهد) و با تیوباسیلوس مورد استفاده قرار گرفت. مطابق با نتایج، سوپرجاذب سبب ایجاد تفاوت معنی‌داری بر ارتفاع گیاه، تعداد شاخه‌های جانبی، تعداد برگ، قطرتاج، وزن تر گیاه، وزن خشک گیاه و سطح مقطع گیاه شد. همچنین سوپرجاذب ارتفاع گیاه و وزن خشک گیاه را در سطح آماری 5 درصد و تعداد شاخه‌های جانبی، تعداد برگ، قطرتاج، وزن تر گیاه و سطح مقطع گیاه را در سطح آماری 1 درصد معنی‌دار نمود. تیوباسیلوس به تنهایی هیچ تفاوت معنی‌داری در صفات ایجاد نکرد اما به صورت متقابل با سوپرجاذب ارتفاع، تعداد برگ، قطرتاج را در سطح آماری 1 درصد معنی‌دار نمود.