به منظور تعیین روابط ژنتیکی 20 ژنوتیپ پیشرفته عدس آزمایشی در سال زراعی 92-1391 انجام گرفت. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در منطقه ای از کوهدشت انجام گرفت. و طی آن 20 ژنوتیپ پیشرفته عدس در دو شرایط آبی و دیم کشت شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس تنوع ژنوتیپ های مورد مطالعه را از نظر تمام صفات نشان داد. با توجه به نتایج تجزیه به مولفه های اصلی مولفه اول نسبت به دیگر مولفه ها دارای بیشترین ارزش بود. درصد واریانس نسبی این مولفه ها به ترتیب 14/39 ، 37/21، 43/16، 83/7، 99/5 درصد بود؛ که در مجموع 97/90 درصد از کل متغیرها را توجیه نمودند همچنین ژنوتیپ های شماره 19، 5، 9، 16 بر اساس مولفه اول روی مولفه دوم بهترین وضعیت را داشتند. جهت تعیین روابط ژنتیکی بین ژنوتیپ های مورد مطالعه تجزیه خوشه ای به روش ward انجام و ژنوتیپ های مورد بررسی به سه گروه تقسیم شدند. همچنین نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین بین کلاسترها برای صفات تعداد غلاف بوته، تعداد غلاف 1 بذری، تعداد غلاف بارور، عملکرد بیولوژیک، عملکرد کاه و عملکرد دانه معنی دار شد بنابراین می توان از این صفات برای دورگ گیری های احتمالی استفاده کرد.