این پژوهش به منظور تعیین ساختار و ارزیابی ترکیب و تنوع گونه ای وکارکردی جوامع علف های هرز پارک موضوعی بهار به مساحت 89 هکتار در شهرستان مشهد در سال 92-1391 انجام شد. در ابتدا بر اساس تاریخچه ویژگی های تشکیل دهنده منطقه بررسی و مورد ارزیابی قرار گرفت و بر اساس این خصوصیات منطقه به 6 اکوسیستم با ویژگی های خاص تقسیم بندی شد. 6 اکوسیستم زمینهای دست ورزی نشده (32 هکتار)، درختان 1 تا 5 سال(23 هکتار)، درختان بالای 5 سال(17 هکتار)، گل دائم (5 هکتار)، پرچین (4 هکتار)و چمن (8 هکتار) جامعه آماری مورد مطالعه را تشکیل دادند. در هر قطعه نمونه گیری در چهار فصل بهار (15 اردیبهشت ماه ) تابستان (15 مرداد ماه ) پاییز (15 آبان ماه ) و زمستان (15 بهمن ماه )جهت تعیین طیف تنوع و تراکم گونه های مختلف علفهای هرز انجام شد .در نهایت ترکیب گونه ای علفهای هرز به تفکیک جنس، گونه و خانواده مورد مطالعه بوتانیکی قرار گرفت و کمیت‌های یکنواختی، شاخصهاي غالبيت سيمپسون و شانون وينر برآورد شد. نتایج این تحقیق نشان داد شاخص شانون- وینر در فصل تابستان بین اعداد 21/3 در اکوسیستم چمن و 65/3 در اکوسیستم درختان 1 تا 5 سال متغیر بودند. شاخص سیمپسون در فصل تابستان بین اعداد 027/0 در اکوسیستم گل و 047/0 در اکوسیستم چمن متغیر بود. معیار یکنواختی در فصل تابستان بین اعداد 88/0 و 95/0 متغیر بود. بیشترین مقدار مربوط به اکوسیستم درختان 1 تا 5 سال و کمترین مقدار مربوط به اکوسیستم چمن بود. بیشترین درصد فراوانی با 29/64٪ در زمین های دست ورزی نشده مربوط به خاکشیر تلخ و کمترین درصد فراوانی با 71/10٪ مربوط به خرفه بود. در اکوسیستم درختان 1 تا 5 سال گونه نی بیشترین درصد فراوانی را بخود اختصاص داد. در اکوسیستمهای درختان بالای 5 سال گونه بارهنگ (با 175٪ فراوانی)، در اکوسیستم گل، بیشترین درصد فراوانی (75٪) مربوط به کاهوی وحشی و در اکوسیستم پرچین بیشترین درصد فراوانی با 57/103٪ مربوط به سوروف بود. در اکوسیستم چمن بیشترین درصد فراوانی با 71/85٪ مربوط به گندمک بود.