جهت بررسی اثر تیمار با اسپرمیدین بر کاروتنوئید ، طول ریشه، طول ساقه و سطح برگ در گیاه فلفل دلمه ای تحت تنش شوری، این آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصافی با 4 تکرار انجام شد. تیمار با اسپرمیدین در 3 سطح صفر، 1 و 2 میلی مولار و تنش شوری در 3 سطح صفر، 50 و 150 میلی مولار اعمال شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر شوری بر صفات کاروتنوئید، طول ساقه، طول ریشه و سطح برگ در سطح احتمال 1 درصد معنی دار و اثر تیمار با اسپرمیدین نیز بر تمامی صفات ذکر شده در سطح احتمال 1 درصد معنی دار شد. همچنین اثر متقابل تنش شوری و تیمار با اسپرمیدین در سطح احتمال 1 درصد بر صفات مورد بررسی معنی دار گردید. بیشترین طول ساقه در گیاهان شاهد بود (شوری صفر و اسپرمیدین صفر). همچنین گیاهانی که در معرض شوری 150 میلی¬مولار و اسپرمیدین 2 میلی¬مولار بودند، با آن تفاوت معنی¬دار نداشتند. بیشترین طول ریشه در گیاهانی مشاهده شد که تحت تنش شوری قرار نداشتند و با اسپرمیدین 1 میلی مولار تیمار شده بودند. همچنین گیاهانی که تحت شوری 150 میلی مولار و اسپرمیدین 2 میلی مولار بودند با آن تفاوت معنی دار نداشتند. بیشترین سطح برگ در شوری صفر و اسپرمیدین 2 میلی مولار بود. بیشترین محتوای کاروتنوئید نیز در شوری صفر و اسپرمیدین 1 میلی مولار مشاهده شد. هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی اثر اسپرمیدین در کاهش مضرات ناشی از تنش شوری بود و در پایان نیز مشخص شد که اسپرمیدین در کاهش اثرات مضر ناشی از شوری، مؤثر واقع شد.