گياه باريجه (Ferula gummosa Boiss) از خانواده چتريان (Umbelifereae) يكي از گياهان دارويي ايران بوده و از ديرباز در طب سنتي مورد استفاده فراوان داشته است. اين گياه در گذشته به عنوان ضدعفوني كننده، ضد درد، ضد سرفه و آسم، سقط كننده جنين، و درمان ناراحتي‌هاي گوارشي و نيروبخش مورد استفاده بوده است. بخش مورد استفاده در باريجه شيرابه آن مي باشد كه از برش غده بدست آمده و شامل تركيبات رزين ، اسانس و صمغ خواهد بود. صمغ این گیاه در اوایل تابستان 1390 از منطقه کاکلستان شهرستان الیگودرز جمع آوری وبعد از استخراج اسانس به روش تقطیر با آب وتوسط دستگاه کلونجر وبرای مدت 3 ساعت انجام شد. ترکیبات شیمیایی اسانس با استفاده از دستگاه گاز کروماتوگرافی (GC)وگاز کروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمی (GC/MS)شناسایی شد. ترکیبات اصلی موجود در اسانس باریجه شامل1/49 درصد بتا پینن، 3/18 درصد آلفا پینن، 3/3 درصد آلفا توجن بود.