اثر تنظیم کننده رشد بنزیل آدنین بر گیاه الوئه ورا (Aloe vera) در کشت گلدانی و در شرایط گلخانه ای ارزیابی شد. مطالعه حاضر به صورت فاکتوریل بر پایه طرح آزمایشی کاملا تصادفی با 12 تیمار و چهار تکرار انجام شد. فاکتور اصلی شامل روش مصرف محلول (محلول پاشی، خاکی، محلول پاشی+ خاکی) و فاکتور فرعی شامل غلظت های (0، 100، 200، 400 میلی گرم در لیتر) بودند.
نتایج نشان داد اثر بنزیل آدنین بر میانگین طول برگ، تعداد برگ و پاجوش از لحاظ آماری در سطح 1% معنی¬دار بود. اثر روش مصرف بر میانگین طول برگ در سطح آماری 5% معنی دار بود و برای صفات تعداد برگ و پاجوش از لحاظ آماری در سطح 1% معنی¬دار شد. سطوح پایین بنزیل آدنین کاهش معنی¬داری بر میانگین طول برگ، تعداد برگ و پاجوش داشت به طوری که تعداد برگ از 5/13 در تیمار 400 میلی گرم در لیتر محلول پاشی+ خاکی به 11 در تیمار 400 میلی گرم در لیتر خاکی تقلیل یافت. بیشترین تعداد پاجوش از بنزیل آدنین هنگامیکه غلظت هورمون به 400 میلی گرم در لیتر رسید حدود 83/3 بود. بیشترین تعداد پاجوش از روش مصرف محلول پاشی+ خاکی با میانگین 62/3 حاصل شد ولی تفاوت معنی داری با روش خاکی نداشت. با توجه به نتایج، تیمار 400 میلی گرم در لیتر به روش محلول پاشی+ خاکی بالاترین صفات رشدی را به همراه داشت.