مساله تغييراقليم به عنوان مهمترين معضل اين قرن و تهديدي براي تمامي جانداران كره زمين مي باشد اين پديده در مقياس زماني و مكاني وسيعي رخ ميدهد و تحت تاثير عوامل متعددي همچون علل زميني كيهاني و انساني شكل مي گيرد. نوسانات آب و هوايي كه باعث خشكسالي و بيابان زايي مي شود بيشتر به كاهش ميزان بارندگي، رطوبت، افزايش دما به ويژه در تابستان، افزايش ميزان خشكي، تبخير و تعرق وزش بادهاي گرم و سوزان و كاهش پوشش گياهي ارتباط مي يابند.
آب و هوا به عنوان دو عامل اصلي اقليمي كه داراي تغييرات و نوسانات نسبتا زيادي هستند در شكل گيري مناطق خشك و بياباني نقش بسزايي را ايفا مي كند دراين راستا جهت بررسي تغييرات اقليمي در مناطق خشك،آمار ايستگاه سينوپتيك بيرجند در منطقه خشك استان خراسان جنوبي مورد تحليل و بررسي قرارگرفت. بررسي هاي موجود نشان ميدهد كه پديده تغيير اقليم تاثير بسزايي در معادلات هواشناسي به خصوص دما و بارش دارد و بدين جهت در اين پژوهش سعي شده تغييرات دما و بارش در دوره آتي را نسبت به دوره پايه(اسفند91 تا خرداد92) مورد ارزيابي قرار دهيم.
همچنين درايستگاه سينوپتيك بيرجند ميانگين بارش سالانه به ميزان 3/8 ميليمتر افزايش داشته اما اين افزايش در سالهاي متمادي نوسانات زيادي دارد در ادامه ارزيابي تغييرات ميانگين بارش ماهانه نیزنشان داده شده كه برميزان بارش هاي بهاره نسبت به دوره پايه افزوده مي شود اما تا حدي از بارشهاي زمستانه كاسته شده است.