با افزايش روزافزون جمعيت و نيازهاي فراوان آن از جمله غذا، كشاورزي به روش هاي ابتدايي و سنتي با بازدهي كم، ديگر جوابگوي اين نيازها نيست و این عامل موجب گسترش تولیدات کشاورز ی و تأثیرات سوء بر خاک و منابع پایه شده است . کشاورزی ارگانیک در کشورهای گوناگون با نامهای مختلف شناخته می شود که 16 نام برای آن از جمله کشاورزی بیولوژیک ، کشاورزی پایدار و کشاورزی زاینده ذکر شده است.اجرای کشاورزی پایدار منجر به سود بخشی اقتصادی و اجتماعی و موجب توسعه پایدار در بخش کشاورزی می شود و این در حالی است که الگوهای کشاورزی متداول خسارتهای جبران ناپذیری به منابع زیستی کشور وارد کرده است به هر حال كشاورزي كلاسيك نه تنها محيط زيست را ناديده گرفته است، بلكه درك كشاورزان را نيز در ارتباط با حفاظت منابع ناديده انگاشته است. در صورتي كه كشاورزان نه تنها مجري نهايی هر نوع تصميمي در رابطه با منابع هستند، بلكه آنها خود مبتكر برخي از راهبردهاي حفاظت كننده منابع از قبيل كشت يا روش تناوب زراعي و يا استفاده از حداقل نهادهها مي باشند. هدف كشاورزي ارگانيك افزايش راندمان توليد محصول با شرط حفاظت از حاصل خيزي خاك و با كمترين تكيه بر استفاده از مواد شيميايي مي باشدهر نظام كشاورزي بر اساس يك ايدئولوژي و هدف خاصي مطرح گرديده است كه در جاي خود داراي ارزش و اعتبار خاصي است. اما گاهي شيوه هاي افراطي و يك جانبه نگرانه باعث عدم پيشرفت و تكامل آنها گرديده است و بر اشكالات آنها سرپوش نهاده است. از آنجايي كه كشاورزي پايدار شكل كامل شده اي از نظام هاي كشاورزي پيش از خود مي باشد. در این مقاله براساس مطالعات صورت گرفته در مقالات و کتب مرتبط با موضوع و استفاده از اینترنت و سایتهای معتبر علمی سعی بر آن دارد تا ضمن بررسی موضوع انواع نظام هاي كشاورزي ، به بیان کامل مسئله و نحوه دستیابی به توسعه پایدار در نظام کشاورزی بپردازد .