ذخاير و گنجينه هاي ژنتيكي گياهي و جانوري بزرگترين ثروت ملي هر كشوري محسوب مي شود و یکی از موارد مطرح شده در کشاورزی پایدار حفاظت از منابع ژنتیکی در جهت افزايش تنوع می باشد. در فلات پهناور ايران، علاوه بر سابقه طولاني و ريشه تاريخي و فرهنگي در مصرف گياهان دارويي به خاطر داشتن آب و هوا، خاك و شرايط اقليمي متفاوت جايگاه گياهان دارويي در كشور ممتاز گردیده است. با توجه به معلوم شدن آثار زیان بار داروهای شیمایی که سبب گرایش مجدد افراد به گیاهان دارویی گردیده و این نکته که توسل به گیاهان دارویی همواره در طول تاریخ یکی از روشهای مؤثر درمان بوده است لذا شناخت هر چه بیشتر گیاهان دارویی هر منطقه ضروری به نظر می¬رسد. در این رهگذر و در ميان خانواده گياهان ايران، گون¬ها جايگاه ويژه¬اي دارند كه از8000 گونه گياهي نام برده شده در فلات ايران، بيشترين تعداد گونه، متعلق به جنس آستراگالوس(گون) است. بنابراين گون¬ها بزرگترين تيره يا خانواده گياهان ايران هستند. گون گياهي خاردار چندساله، درختچه اي از تيره لگومينوز است كه در تركيب پوشش گياهي حوضه هاي آبخيز مي توان آن را لشكر مخلص حفاظت خاك به حساب آورد كه ضمن پناه دادن گياهان خوشخوراك و حفظ بقاي آنها با ريشه عميق خود به شرايط سخت اكولوژيكي مقاوم در نفوذپذيري خاك موثر است. از زمانهاي گذشته مردم روستاهاي كشور بطور سنتي از گون كتيرا بهره برداري نموده اند و بدين طريق ضمن ايجاد اشتغال مولد، در صادرات مواد غير نفتي به اقتصادكشور و توليددرآمد ناخالص ملي كمك نموده اند.