این بررسی جهت بررسی تاثیر سطوح کم آبی (آبیاری پس از 70، 120 و 170 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و سطوح سالسیلیک اسید (0، 1500، 3000، 4500، 6000 و 7500 میکرومول) بر رشد و عملکرد آفتابگردان انجام شد. با توجه به نتایج به دست آمده از این بررسی در صفات محتوای رطوبت نسبی، وزن خشک اندام هوایی، عملکرد دانه و عملکرد روغن با افزایش سطح کم آبی میزان کاهش در صفات بیشتر بود و کمترین مقدار صفات فوق در سطح آبیاری پس از 170 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر به دست آمد. با توجه به نتایج به دست آمده از این بررسی سطوح 3000، 4500، 600 و 7500 میکرومول سالسیلیک اسید افزایش معنی داری را در صفات وزن خشک اندام هوایی، عملکرد دانه در بوته و عملکرد روغن باعث شد، ولی از نظر صفات فوق در بین این سطوح اختلاف معنی داری مشاهده نشد. در این بررسی بیشترین میزان عملکرد دانه در شرایط آبیاری پس از 70 میلی متر تبخیر از تشتک به دست آمد. سطح آبیاری پس از 120 و 170 میلی متر تبخیر از تشتک به ترتیب کاهشی 3/19 و 46 درصدی را در عملکرد دانه در هکتار باعث شد، کاربرد تمامی سطوح سالسیلیک اسید، به غیر از سطح 1500 میکرومول، افزایش معنی داری را در عملکرد دانه در هکتار باعث شد. در این مطالعه سطوح آبیاری پس از 120 و 170 میلی متر تبخیر از تشتک عملکرد روغن دانه آفتابگردان را به ترتیب به میزان 4/16 و 56 درصد نسبت به سطح آبیاری پس از 70 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کاهش داد. سطوح 3000، 4500، 6000 و 7500 میکرومول افزایشی 7/24، 7/36، 9/31 و 2/39 درصدی را در عملکرد روغن آفتابگردان باعث شد. با توجه به اثرات مشابه استفاده از غلظت های 3000 تا 7500 میکرومول سالسیلیک اسید بر اکثر صفات مورد بررسی، می توان از غلظت 3000 میکرومول برای افزایش تحمل به خشکی استفاده نمود.