جداره ها و دیواره های حاصل از خاکبرداری همواره در معرض ریزش و رانش قرارداشته و در اثر تکانهای ناشی از امواج زلزله دچار تخریب می گردند. سيستم‌هاي مهار خاك و ميخ‌كوبي خاك جهت پايدارسازي و نگهداري از سازه‌هاي طبيعي خاك طراحي مي‌شوند، تا توسط المان‌هاي كششي، تغيير مكان‌هاي سازه‌ را محدود نمايند. اساس طراحي بر مبناي انتقال بار از طريق اصطكاك يا چسبندگي خاك در ناحيه فصل مشترك خاك و مصالح تسليح است. اين سيستم‌ها، امكان به وجود آوردن سيستم‌هاي نگهداري افقي و قائم را به صورت در جا فراهم آورده اند. از مزاياي اجراي اين سيستم‌ها، امكان پايدارسازي ديواره هاي خاكی مرتفع، در زمان كوتاه و با مراحل اجرايي كمتر نسبت به ساير روش‌ها و با صرف كمترين هزينه است. از اين رو در چند دهه اخير، استفاده از سيستم‌هاي مهار خاك و مخصوصاً در اين اواخر، از اهميت بالايي برخوردار شده است. استفاده از اين سيستم‌ها در سازه‌هاي خاكي، كه شرايط اجراي اين سيستم‌ها را دارند، مستلزم تخمين دقيقي از دوام و پايداري اجزاي سازه و پايداري دراز مدت آن مي‌باشد. كه اين امر بستگي به نوع مصالح تسليح، سيستم محافظ در برابر خوردگي و نحوه قرار دادن مصالح تسليح دارد. درمیان سیستمهای مختلف تسلیح خاک می توان به ژئوگریدها، ژئوتکستایل ها، تسمه های فلزی و میخ های فولادی اشاره نمود. که در این مقاله هدف بررسی جامع و اجمالی تسلیح خاک با استفاده از روش میخ کوبی می باشد. شایان توجه است با عنایت به اجرای نسبتاً سریع و آسان و نیز اقتصادی بودن آن این روش در میان روشهای دیگر از اهمیت بیشتری برخوردار می باشد.