به منظور بررسی اثر کودهای شیمیایی و آلی مختلف بر عملکرد و اجزاء عملکرد زیره سبز، آزمایشی بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با 8 تیمار شیمیایی و آلی و 4 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد تربت جام در سال 1390 انجام شد. تیمارهای کودی شامل نیتروژن (F1)، فسفر (F2)، کود کامل NPK (F3)، کود کامل+ هورمون های طبیعی (F4)، نیتروژن+ آمینو اسید (F5)، اسیدهای آلی+ آمینو اسید (F6) و هیومیک اسید+ فولویک اسید (F7) و شاهد (بدون کاربرد کود) بودند. کودهای مورد استفاده به صورت محلول پاشی و دو مرتبه در طی فصل رشد استفاده شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تیمارهای کودی بر تعداد بذر در چترک، تعداد بذر در چتر، تعداد بذر در گیاه، وزن دانه در بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در سطح احتمال 1% معنی‌دار بود. بیشترین تعداد بذر در چترک و چتر از تیمار ترکیبی اسیدهای آلی و آمینو اسید حاصل شد، این در حالی است که بیشترین تعداد بذر در گیاه در تیمار ترکیبی هیومیک اسید و فولویک اسید مشاهده شد که در مقایسه با شاهد 7/1 برابر بیشتر بود. بیشترین وزن دانه در بوته (g 6/1) از تیمار F6 بدست آمد که در مقایسه با شاهد 4 برابر بیشتر بود. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد بذر و عملکرد بیولوژیک از تیمار ترکیبی هیومیک اسید و فولویک اسید حاصل شد و نیز بیشترین (0/44 درصد) و کمترین (5/26 درصد) شاخص برداشت به ترتیب از تیمارهای F3 و F2 بدست آمد. بر طبق نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که تمامی تیمارهای کودی مورد استفاده باعث افزایش صفات رشدی و عملکرد گیاه زیره سبز نسبت به شرایط عدم استفاده از کود شدند.