از آنجا که در ايران با رشد سريع جمعيت ، تقاضا براى مواد غذايى افزايش يافته است . سرمايه گذارى جديد در بخش کشاورزى و افزايش سطح زير کشت مناطق در معرض خطرات طبيعى، در حال گسترش است. در مسير سرمايه گذارى هاى جديد ، خطراتى وجود دارند که هر سرمايه گذار را با تهديد مواجه مى کند. از سوى ديگر طبيعت نيز به کسانى که مناطق در معرض خطرات طبيعى را زير کشت مى برند مخاطراتى سهمگين تحميل مى کند که قابل پيش بينى و کنترل نيستند. توليد کشاورزى يکى از پر مخاطره ترين فعاليت هاى اقتصادى است. بلاياى طبيعى، آفات نباتى، انواع بيمارى هاى گياهى، تغييرات ناگهانى دما و گاه حتى بى موقع ممکن است خسارت زيادى به کشاورزان وارد کند و از آنجا که بخش مهمى از توليد کنند گان کشاورزى ،بويژه در کشورهاى در حال توسعه جهان، توان مالى محدودى دارند گاه حتى کمترين خسارت ممکن است آنها را از هستى ساقط کند. بنابراين براى اينکه کشاورزان با اطمينان خاطر نسبت به تقليل و بکارگيرى شيوه هاى جديد توليد و همچنين گسترش سطح زير کشت اقدام کننده بيمه محصولات کشاورزى مورد توجه قرار مى گيرد. بیمه محصولات کشاورزی به عنوان یکی از راهکارهای نوین برای مقابله با خطرات فعالیتهای کشاورزی و در نتیجه کاهش نوسانات درآمدی کشاورزان مورد توجه و تاکید قرار گرفته است. در ایران پس از تصویب قانون بیمه محصولات کشاورزی درسال1363، صندوق بیمه محصولات کشاورزی با هدف بیمه انواع محصولات کشاورزی و دامی، به عنوان وسیله ای برای دستیابی به هدفها و سیاست های بخش کشاورزی، در بانک کشاورزی تشکیل و شروع به فعالیت کرده است. در اين تحقيق به صورت مطالعه اي به بررسي تاريخچه و مزاياي بيمه محصولات كشاورزي، دلیل تشکیل صندوق بیمه محصولات کشاورزی، نقش بیمه محصولات کشاورزی در اقتصاد، نقش بیمه محصولات کشاورزی در کاهش نابرابری و افزایش توسعه و بررسي موانع و مشکلات بیمه محصولات کشاورزی پرداخته و به توصيف ويژگيها و ضرورتهاي بيمه محصولات كشاورزي در ايران مي پردازد.