بررسی و ارزیابی مفهوم معماری سبز در محیط زیست ، طیفی گسترده از مفهوم عملکردی معماری را در بر گرفته است بر این اساس بازبینی و پرداختن به اصول معماری سبز، از اساسی ترین رویکردهای پژوهشی وعلمی درزمینه معماری می باشد. امروزه توجه به اصول و مبانی معماری سبز در جنبه های مختلف محیط زیست از اهمیتی شایسته ای برخوردار است. درواقع ، ضرورت پرداختن به مفهوم سبز،درمعماری از آن جهت دارای اهمیت است که این مفهوم در حوزه معماری و محیط زیست به صورت اصول و مبانی مشخص، در ایران تکوین نشده است. معماری سبز نزدیک ترین تداخل حوزه عملکردی را با اصول مربوط به پایداری ، در حوزه زیست محیطی و معماری را به خود اختصاص داده است. این تحقیق نیز در صدد است تا به بازبینی و ارزیابی رابطه معماری سبز با رویکرد معماری و محیط زیست به عنوان نزدیک ترین مفهوم در مولفه ها و شاخصه های معماری پایدار بپردازد. منطقه مورد بررسی در شهر مشهد و دوره زمانی آن در شهریور ماه 1391 می باشد .در این بررسی ،ترجیحات و تجربیات از طریق تجزیه و تحلیل، و روش مشاهده انجام گرفته و از منابع موجود در سنوات گذشته نگارندگان بهره برده است .یافته های پژوهش حاضر را می توان،اصول شاخصه های مرتبط با مفهوم پایداری در رویکرد معماری و محیط زیست دانست تا در فرایند برنامه ریزی و طراحی سبز فعلی ایران جهت انطباق بامولفه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی و جنبه های گوناگون مصرف انرژی، طراحی زیبا شناسانه ، مورد توجه قرار گیرد.