در چند دهه¬ی گذشته تمام تلاش متخصصین کشاورزی بر افزایش میزان عملکرد در واحد سطح محصولات زراعی متمرکز بودولی امروزه به مساًله بهره¬گیری بیش¬تر از هر قطره آب توجه می¬شود. درنسخه جدید سیاست¬های بانک جهانی بر لزوم مدیریت جامع منابع آب تاکید شده که یکی از اجزای این سیاست در زمینه آبیاری بالا بردن راندمان¬های کنونی است.ازدیدگاه بانک جهانی پایین بودن راندمان آبیاری منجر به توزیع نابرابر و غیر¬قابل اعتماد آب و تشدید مشکلات برای کشاورزان پایین دست می¬شود. یکیازراه¬های مورد نظر محققین، استفاده از مواد اصلاح کننده و افزودنی به خاک (مانند هیدروژل¬های جاذب رطوبت) است.هیدروژل¬های سوپر جاذب ژل¬های پلیمری آب¬دوست هستند که از اتصال تعدادبسیار قابل ملاحظه¬ای مولکول بسیار کوچک(مونومر)تشکیل شده¬اند، براساس تعادل ترمودینامیک، در حالتی که پتانسیل شیمیایی آب در محیط، بیش از هیدروژل باشد، نفوذ آب از محیط به داخل این مواد صورت گرفته و موجب تورم این پلیمرها تا چندین برابر حجم اولیه خواهد شد. این پلیمر¬ها ضمن برخورداری از سرعت و ظرفیت زیاد جذب آب، به مثابه آب انبارهای مینیاتوری عمل کرده و در موقع نیاز ریشه، به راحتی آب را در اختیار آن قرار می دهند.مقدار آبی که در خاک ذخیره می¬شود به ظرفیت نگهداری رطوبت آن بستگی دارد پلیمر¬های سوپرجاذب ضمن بالابردن ظرفیت نگهداری آب در خاک¬های سبک می¬توانند مشکل نفوذپذیری خاکهای سنگین را نیز مرتفع کنند.سوپر جاذب¬ها را نمی¬توان جایگزین کودهای شیمیایی و آبیاری قلمداد کرد. این پلیمر¬ها می¬توانند با کود شیمیایی،آفت کش¬ها، علف¬کش¬ها،مخلوط شده و بدون هیچ اثرات متقابلی با یکدیگر به کار برده شوند. این مواد هیچ¬گونه آسیبی به طبیعت وارد نمی¬کنند و هیچ¬گونه عوارضی برای انسان،گیاه، خاک و محیط زیست ندارند.