بشر هم اكنون و در آينده، بر اي ادامه¬ي حيات خويش بر رو ي كره¬ي زمين نيازمند بي چون و چر اي منابع طبيعي، به ويژه مراتع به عنوان حياتي¬ترين بستر توسعه ي پايدار محيط¬زيست و پديده¬هاي اكولوژ يك، منبع اصلي تأمين خوراك دام نظام دامداري سنتي و ... مي¬باشد. اين عرصه ها با 90 ميليون هكتار مساحت و حدود 60 % كل كشور، داراي نقشي غيرقابل انكار در محاسبات اقتصادي و اجتماعي كشورمان مي باشند. اين منابع ثروت به رغم برنامه ها ي متعدد ي كه بر اي اصلاح و مديريتشان طراحي شده در معرض تهديد جد ي قرار دارند . به نظر مي¬رسد بر اي احياء اين عرصه ها اضافه بر هر چيز نياز به شناسايي دانش محلي بهره برداران، و از آن جمله عشايرو روستاییان به عنوان اصلي¬ترين بهره برداران مرتع وجود دارد . اين مطالعه¬ي كيفي نيز به همين منظور و با هدف شناسايي و مستندسازي دانش بومي دامداران روستای نافچ در زمينه¬ي سازوكارهاي بومي مديريت مرتع انجام گرديد که نشان دهنده بهترین راه برای دستیابی به توسعه پایدار است.