به منظور بررسی و کاهش تلفات ناشی از تنش خشکی و افزایش کارایی مصرف آب، برخی از شاخص های مورفوفیزیولوژیکی گل آهار ،سطوح آبیاری (100 و40،70 درصد ظرفیت زراعی) و کود آلی ورمی کمپوست (5 و 5/2، 0 درصد وزن حجمی) در قالب آزمایشات فاکتورریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج آزمایش تاثیر مثبت و معنی دار استفاده از ورمی کمپوست بر رشد رویشی، سطح برگ، ماندگاری گل و کارایی مصرف آب در تمام سطوح خشکی نسبت به تیمار شاهد بود. نتایج آزمایش نشان داد هر دو تیمار خشکی و ورمی کمپوست تاثیر معنی¬داری بر قطر گل، ارتفاع گیاه و حجم ریشه دارند.بر همین اساس با افزایش تنش خشکی این صفات روند کاهشی ولی با افزودن ورمی کمپوست روند افزایشینشان دادند؛در همین راستا بیشترین قطر گل و ارتفاع گباه مربوط به ظرفیت زراعی 100٪ و ورمی کمپوست 5 درصد و بیشترین حجم ریشه مربوط به ظرفیت زراعی 40٪بدون ورمی کمپوست مشاهده گردید.بر اساس مقایسات میانگین کارایی مصرف آب و میزان کلروفیل شدیدا تحت تآثیر ورمی کمپوست قرار گرفتند؛ به¬طوری¬که بیشترین کارایی مصرف آب مربوط به تنش 70٪ و ورمی¬کمپوست 5٪ بوده و بیشترین مقدار کلروفیل نیز در شرایط بدون تنش و ورمی کمپوست 5 درصد مشاهده گردید. براساس نتایج آزمایش پیشنهاد استفاده از ورمی کمپوست در جهت تعدیل اثرات مخرب تنش آبی و بهبود کیفیت گل آهار باغچه ای توصیه می شود.