به¬منظور بررسی تأثیر کودهای بیولوژیک ازته و فسفاته بر عملکرد و اجزاء عملکرد گندم پاییزه، آزمایشی به¬صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با 3 تکرار طی سال زراعی 91-90، در شهرستان ایوان انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل دو تیمار کودی بیولوژیک ازته و فسفره با سه نوع کود و یک سطح شاهد برای هر تیمار بودند. کود¬های بیولوژیک نیتروکسین، نیترو¬کارا و بایوفارم برای تیمار کودی ازته و کودهای بیولوژیک بیوسوپرفسفات، فسفاته بارور 2 و فسفاته به¬رشد برای تیمار کودی فسفره مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن بود که ازت تأثیر معنی¬¬داری بر تمامی صفات مورد بررسی داشت. تحت تیمار منابع ازت، بیشترین مقدار عملکرد دانه(560 گرم در متر مربع) با مصرف کود بایوفارم به¬دست آمد. کودهای بیولوژیک فسفره نیز تأثیر معنی¬¬داری بر کلیه صفات مورد بررسی داشتند. بیشترین مقدار عملکرد دانه تحت تأثیر منابع فسفر(545 گرم در متر مربع)، در مورد فسفاته بارور 2 مشاهده شد. اثر متقابل کودهای بیولوژیک ازته و فسفره بر تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار¬دانه و عملکرد دانه معنی¬¬دار بود. بیشترین و کمترین عملکرد دانه با مقادیر 5/624 و 9/325 گرم در متر مربع، به¬ترتیب در سطوح تیماری بایوفارم+فسفاته بارور 2 و شاهد حاصل گردید. در این آزمایش همبستگی مثبت و معنی¬داری بین عملکرد و اجزاء آن مشاهده شد. به¬طور کلی کاربرد جداگانه و یا توأم کودهای بیولوژیک ازته و فسفره می تواند بهبود عملکرد و اجزاء آن را در گندم به¬همراه داشته باشد.