پروژه های آبخیزداری زمانی می تواند زیر بنای توسعه پایدار یک منطقه واقع شود که علاوه بر پذیرش مردم، مشارکت آنان را نیز به همراه داشته باشد. از این رو مشارکت آبخیزداران و بهره برداران در طرح های آبخیزداری و منابع طبیعی امری ضروری و اجتناب ناپذیر است. علی رغم به کارگیری همه جانبه مشارکت مردمی در سراسر جهان در اجرای صحیح طرح های مدیریت جامع آبخیز ، در کشور ما به جز موارد اندکی، متاسفانه مشارکت آبخیز نشینان در طرح های آبخیزداری اغلب محدود به نیروی جسمی افراد می شود. این مهم، وجود سازماني با ارتباطات و انعطاف پذيري بالا در سطح محلي به منظور مشاركت همه جانبه ساكنين محلي شامل مشارکت در تصمیم گیری، مشارکت در اجرا، مشارکت در سهم بردن و مشارکت در نظارت و نگهداری از پروژه ها را ضروري مي نمايد. تعاونی های توسعه پایدار را می توان تنها تشکل قانونی مورد قبول در کشور، برای مشارکت همه جانبه حوزه نشینان در مدیریت و برنامه ریزی، مطالعه، اجرا و نظارت دانست. مقدمه تشکیل این تعاونی ها فرآیند توانمندسازی است که طی آن فرد به دانش، فرهنگ و اعتماد به نفسی مجهز می شود که می تواند چگونگی زیستن و گروهی کار کردن را بیاموزد و به واسطه آن در جهت ارتقا وضعیت جسمانی، روانی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود به نحو بهینه گام بردارد. به طور کلی با ایجاد انگیزه مشارکت و اعتمادسازی در بهره برداران در کنار آموزش و توانمند کردن آن ها می توان بسیاری از مشکلات را در این زمینه مرتفع کرد. دولت نیز می تواند این مسیر را با حمایت های نظارتی و مالی خود به سمت مثبت پیش ببرد.