به منظور مطالعه اثر کود زيستي ورمي کمپوست و تراکم هاي مختلف کاشت بر عملکرد و اجزاء عملکرد وخصوصیات کیفی گياه ماش در شرایط اقلیمی خرم آباد آزمايشي در بهار 1389 به صورت فاکتوريل با استفاده از فاکتورهاي کود ورمي کمپوست در چهار سطح (صفر، 5، 10 و 15 تن در هکتار) و فاصله کاشت درسه سطح (6، 12 و 18 سانتي‌متر بین بوته روي رديف) در قالب طرح پايه بلوک‌هاي کامل تصادفي با سه تکرار در منطفه سراب چنگائی خرم آباد با طول جغرافيايي 48 درجه و 18 درجه شرقي، عرض 33 درجه و32 دقيقه شمالي و ارتفاع 1175 متر از سطح دريا به اجرا درآمد.مقایسه میانگین ها توسط آزمون چند دامنه ای دانکن در سطح احتمال پنج در صد انجام شد.نتايج حاصل از این پژوهش نشان داد، اثرات ساده فاکتور ورمی کمپوست و تراکم کاشت بر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. ولی اثر متقابل آنها از لحاظ آمار ی معنی دار نبود همچنین اثرات ساده و متقابل فاکتور ورمی کمپوست و تراکم کاشت بر غلظت پتاسیم دانه از لحاظ آماری معنی دار نشان داد.اثر ساده فاکتور ورمی کمپوست و تراکم کاشت بر غلظت فسفر در دانه معنی دار نشد ولی اثر متقابل آنها در سطح احتمال پنج درصد معنی دار نشان داد. غلظت نیتروژن و پروتئین دانه تحت تاثیر اثر ساده فاکتور ورمی کمپوست در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد و تحت تأثیر اثر ساده تراکم کاشت و اثر متقابل دو فاکتور ورمی کمپوست و تراکم کاشت واقع نشد. بیشترین عملکرد دانه(2807 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (7502 کیلو گرم در هکتار)در سطح سوم ورمی کمپوست (کاربرد 10 تن ورمی کمپوست در هکتار) بدست آمد.در تیمارهای تراکم بوته بیشترین عملکرد دانه(2501 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک(7525 کیلوگرم در هکتار) در فاصله 12 سانتیمتر بین بوته ها روی ردیف بدست آمد.نتایج آزمایش نشان داد که سطح دوم تراکم(فاصله 12 سانتیمتر بین بوته ها روی ردیف) با مصرف 10 تن ورمی کمپوست در هکتار موجب بیشترین عملکرد دانه و درصد پروتئین دانه گردید.