کمپوست عبارت است از تجزیه بیولوژیکی موادآلی و تبدیل آن به هوموس قابل مصرف برای گیاهان توسط موجودات زنده نظیر حشرات ، کرم خاکی و میکروارگانیسم ها (باکتری ها و قارچ ها)، با استفاده از کمپوست، خاک ترد وپوک شده و منافذ عبوری بسیاری در آن ایجاد می شود و سبب می‌گردد که اکسیژن براحتی توسط ریشه گیاه جذب شده و نفوذپذیری خاک افزایش ‌یابد . ازبقایای گیاهی و حیوانی، زباله های شهری و یا لجن فاضلاب می توان کمپوست درجه یک تولید نموددر صورتی که تحت شرایط پوسیدگی قرار گرفته باشند، بطوری که مواد سمی آنها از بین رفته، مواد پودر شده و فرم اولیه خود را از دست داده باشند. از ویژگی های مصرف کمپوست می توان به کاهش آلودگی محیط زیست ، کاهش حجم زباله های شهری، جلوگیری از فرسایش خاک ، قابلیت نگهداری آب در خاک ، متخلخل کردن خاک ، بهبود ساختار فیزیکی خاک ،کود آلی مناسب که موجب کشاورزی پایدار و حاصلخیزی خاک و عدم نیاز به کود های شیمیایی و از همه مهمتر با توجه به منابع تهیه کمپوست (زباله،لجن فاضلاب و مواد آلی ) که تماما از مواد تجدید پذیر می باشد می توان اشاره کرد.