كم‌آبي اولين عامل محدودكننده توليد سويا در مناطق نيمه‌خشك مي‌باشد. بنابراين، افزايش عملكرد سويا مستلزم انتخاب ارقام مقاوم و سازگار با شرايط اقليمي خشك يا كم‌آب ايران مي‌باشد. به منظور بررسي اثر رژيم‌هاي مختلف آبياري بر عملكرد و اجزای عملکرد دانه سه رقم سويا، آزمايشي به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در طي فصل زراعي سال 90-1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشكده علوم كشاورزي خرم‌آباد دانشگاه لرستان انجام شد. تيمارهاي آبياري در كرت‌هاي اصلي و ارقام سويا در كرت‌هاي فرعي قرار گرفتند. تیمارهای آبیاری شامل آبیاری کامل به میزان 100 درصد نیاز آبی گیاه و کم‌آبیاری تنظیم‌شده به ترتیب به میزان 80، 70 و 50 درصد نیاز آبی گیاه بودند. نتایج بدست آمده نشان داد که تنش كم‌آبي تأثير معني‌داري بر تعداد گره در بوته، ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، وزن صددانه و عملكرد دانه و عملکرد کل داشت. بيشترين كاهش تعداد گره، تعداد غلاف در بوته، عملكرد دانه، عملکرد کل و وزن صددانه شرايط تنش شديد مشاهده شد. از بين ارقام مطالعه شده نيز رقم M9، بالاترين عملكرد دانه (2053 کیلوگرم در هکتار)، تعداد غلاف در بوته (37/46)، تعداد گره (11/44)، وزن صددانه (13/08) و بهره‌وری مصرف آب (4/94 کیلوگرم در هکتار در میلی‌متر) را در شرايط تنش آبي و بدون تنش داشت.