خشکسالی از مزمن ترین ناپایداری های محیطی است که موجب اختلال در اکوسیستم می شود و اثرات اجتماعی- اقتصادی زیانباری را به بار می آورد. با توجه به قرار گرفتن استان کرمان در ناحیه آب و هوایی خشک و نیمه خشک ایران و وقوع خشکسالی های مکرر در سال های اخیر، اهمیت پرداختن به مقوله خشکسالی را بیش از پیش نمایان می کند. از سوی دیگر بهترین مدیریت با شناسایی صحیح مشکل حاصل می شود که در این راستا این مقاله با استفاده از شاخص SPI داده های بارش سالانه تعداد 5 ایستگاه سینوپتیک استان کرمان طی سال های 1989 تا 2004 را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و داده های شاخص نمایه استاندارد بارش کوتاه مدت (3 ماهه و 6 ماهه) و بلند مدت (12 ماهه، 24 ماهه و 48 ماهه) برای هر ایستگاه را محاسبه کرده سپس نقشه پهنه بندی خشکسالی آن با نرم افزار GIS رسم گردیده. نتایج این بررسی نشان می دهد که از نظر شدت خشکسالی در مقیاس زمانی کوتاه مدت بیشترین فراوانی ها مربوط به وضعیت رطوبتی نرمال می باشد و در مرحله بعد خشکسالی های متوسط و بسیار شدید قرار گرفته اند و در مقیاس زمانی بلند مدت وضعیت رطوبتی نرمال، ترسالی خفیف و متوسط و خشکسالی متوسط را شاهد می باشیم. همچنین براساس پهنه بندی شدت خشکسالی در مقیاس زمانی 3 ماهه ایستگاه های سیرجان، کرمان و انار خشکسالی بسیارشدید، ایستگاه بافت خشکسالی شدید و ایستگاه بم خشکسالی متوسط، در مقیاس زمانی 6 و 12 ماهه ایستگاه سیرجان خشکسالی بسیار شدید، ایستگاه های انار، بافت و کرمان خشکسالی شدید و ایستگاه بم خشکسالی متوسط، در مقیاس زمانی 24 ماهه ایستگاههای بافت، سیرجان و کرمان بسیار شدید و ایستگاههای انار و بم خشکسالی شدید و در مقیاس زمانی 48 ماهه ایستگاه بم خشکسالی بسیار شدید، ایستگاههای انار، بافت و کرمان خشکسالی شدید و ایستگاه سیرجان خشکسالی متوسط را تجربه کرده اند. به طور کلی شدیدترین خشکسالی در ایستگاه سیرجان در دوره زمانی 3 ماهه با SPI، 2.36- و کمترین خشکسالی در ایستگاه بم در دوره زمانی 12 ماهه با SPI، 1.3- رخ داده است.