این آزمایش در قالب بلوک های کامل تصادفی و به صورت اسپلیت پلات با 3 تکرار و تیمارهایی شامل سه ژنوتیپ لوبیا (گلی ،اختر،صیاد) به عنوان فاکتور اول و فاصله خطوط کشت 50 سانتیمتر ، 60 سانتیمتر با 2 خط کاشت موازی و زیگزاگ، 75 سانتیمتر با 2 خط کاشت موازی و زیگزاگ به عنوان فاکتور دوم و در سال زراعی 1390 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان اجرا گردید. نتایج آزمایش و در بررسی TDW نشان داد که ، تفاوت چندانی در میزان تجمع ماده خشک میان ارقام مختلف لوبیا وجود ندارد و بیشترینTDW نیز مربوط به تراکم 66 بوته در مترمربع میباشد. همچنین آزمایش نشان داد که CGR از یک منحنی زنگوله ای در طول فصل رشد پیروی کرده و رقم صیاد سرعت رشد بیشتری داشته است . سرعت رشد محصول در تراکم 66 بوته در مترمربع در ابتدای دوره رشد از ارقام دیگر بیشتر بوده ولی در اواخر دوره از میزان آن بشدت کاسته می شود. بررسی شاخص سطح برگ (LAI) نشان داد که رقم صیاد از ابتدا تا اواسط دوره رشد سطح برگ بیشتری نسبت به ارقام دیگر داشته و در اواخر دوره نیز قبل از دیگران دچار نقصان میگردد. بیشترین شاخص سطح برگ را در تراکم66 بوته در مترمربع میتوان مشاهده نمود.