کشاورزی پایدار یک روش تولید مواد غذایی است که از نظر محیطی ، اقتصادی و اجتماعی از ثبات کلی و کاملی برخوردار است در این روش برای جلوگیری از مصرف نهادهای شیمیایی ، از تناوب زراعی، کودهای آلی و ... استفاده می شود درنتیجه میزان خسارت و یا اثرات منفی به سلامت انسان، منابع طبیعی، محیط زیست و جامعه به حداقل کاهش می یابد. یکی از اهداف کشاورزی پایدار افزایش باروری خاک می باشد که با توجه به این مسأله وجود برخی از موجودات زنده از جمله کرم های خاکی در بستر حیات و نقش به سزای این موجودات در جهت بازگشت سریع تر مواد به چرخه ی اکوسیستم و در دسترس قرار گرفتن مواد برای گیاه در جهت تولید یک محصول با کیفیت و کمیت گردد و نیز سلامت جامعه را تضمین کنیم تا یک جامعه ای پر از نشاط و امید داشته باشیم. خاک های مناطق خشک و نیمه خشک کشور ما که بیش از هشتاد درصد زمین های کشاورزی را تشکیل می دهد از نظر مواد آلی فقیر هستند. برای بهبود باروری و حاصلخیزی خاک های کشاورزی، افزودن مواد آلی به آن ها ضروری است، اما منابع محدود سنتی مواد آلی همچون کود حیوانی جوابگوی نیاز روز افزون بخش کشاورزی به کود آلی نیست ؛ از اینرو استفاده از مواد زائد مختلف دیگر همچون مواد زائد جامد آلی، لجن فاضلاب، زائدات کشاورزی و مواد زائد جامد صنعتی به عنوان مواد آلی رو به گسترش است. در بین کودهای آلی، ورمی کمپوست اقتصادی ترین منبع تولید نیتروژن است. کاربرد ضایعات آلی از جمله کودهای دامی، لجن فاضلاب، کمپوست زباله شهری و مانند آن در خاک، یک روش مناسب برای نگهداری ماده آلی خاک، بهسازی خاک فرسوده و تامین عناصر غذایی مورد نیاز گیاهان است. در مورد اثرات مفید ورمی کمپوست می توان به بهتر شدن پایداری خاکدانه های خاک و کاهش خطر فرسایش اشاره کرد و این که کمپوست می تواند موجب افزایش تخلخل خاک و ظرفیت نگهداری آب خاک شود و از تغییر اسیدیته خاک جلوگیری کرده و موجب رهاسازی عناصر غذایی مورد نیاز گیاه شود. کودهای شیمیایی از عوامل اصلی حفظ حاصلخیزی خاک به شمار می روند ولی کاربرد زیاد آن ها به همراه عملیات مدیریتی نامناسب باعث شده که مقدار ماده آلی خاک به شدت کاهش داده و این امر روی ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک تاثیر گذاشته و خطر فرسودگی این خاک ها را افزایش می دهد با مصرف۲۰ تن در هکتار ورمی کمپوست حاصل از زباله های شهری در سبزی ها، عملکرد به میزان ۱۵ درصد افزایش می یابد.