کشاورزی یکی از پر مخاطره تر ین فعالیت‌های اقتصادی است. کشاورزانی که در این بخش به فعالیت مشغولند با انواع گوناگونی از ریسک‌ها از جمله ریسک بلایای طبیعی، ریسک بازار، ریسک تکنیکی، و ریسک مالی مواجه هستند. بیمه کشاورزی را می‌توان یکی از اهرم‌های توسعه پایدار کشاورزی دانست؛ زیرا با استفاده از این ساز و کار، هم می‌توان ریسک طبیعی را انتقال داد و هم باعث افزایش تولید و بهبود رفاه و مطلوبیت خانوارهای روستایی شد. در این تحقیق تلاش شده است تا با استفاده از مدل لاجیت عوامل موثر بر پذیرش بیمه گندم در شهرستان بیجار تعیین شود و با استفاده از آن بتوان نظام بیمه کشاورزی را در جهت توسعه کشاورزی پایدار کرد. داده‌های لازم برای این پژوهش، با استفاده از روش نمونه گیری طبقه بندی شده تصادفی از گندم کاران بیمه شده و بیمه نشده با تکمیل پرسشنامه به روش مصاحبه حضوری در سال زراعی89-88 جمع آوری گردید. از دو روش آمار توصیفی و استنباطی برای تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از مدل لاجیت نشان داد، متغیرهای سطح زیر کشت، تحصیلات و سن رابطۀ مستقیم و متغیرهای سابقه کار، تعداد افراد خانوار، مالکیت و تسهیلات رابطه معکوس با پذیرش بیمه دارد.