به منظور بررسی اثر آبیاری تکمیلی بر عملکرد و اجزاء عملکرد ارقام گندم دیم آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1388 در ايستگاه تحقيقاتي سرابله انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل چهار سطح( بدون آبیاری، آبیاری تکمیلی در مرحله ظهور سنبله، آبیاری تکمیلی در مرحله گلدهی و آبیاری تکمیلی در مرحله شیری دانه) و تیمارهای فرعی شامل دو سطح (رقم گندم نستور و رقم گندم زاگرس) بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان دادکه عملکرد دانه و اجزاء عملکرد تحت تأثیر سطوح آبیاری قرار گرفتند و در این میان بیشترین و کمترین عملکرد دانه به ترتیب مربوط به تیمار آبیاری در مرحله ظهور سنبله (4296 کیلو گرم در هکتار) و تیمار شاهد ( 1703 کیلو گرم در هکتار) بود. در بین ارقام مورد آزمایش رقم نستور بیشترین عملکرد را در تیمار آبیاری در مرحله ظهور سنبله با 3728 کیلو گرم در هکتار نشان داد. بین تیمارهای آبیاری از لحاظ عملکرد دانه تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد، همچنین اثر آبیاری در رقم عملکرد دانه را تحت تأثیر قرار نداد. از اين پژوهش مي¬توان نتيجه گيري گرفت كه شناخت مراحل حساس رشد و واكنش¬هاي عملكرد و اجزاي عملكرد دانه به زمان و ميزان آب دريافتي در سيستم آبياري تكميلي تحت شرايط ديم، نقش مهمي در افزايش توليد گندم دارد. بنابراین، استفاده از سيستم آبياري تكميلي و انجام آبياري در مرحله حساس گندم و تامين ميزان آب كافي در اين مرحله مي¬تواند منجر به افزايش عملكرد دانه گندم در شرايط ديم مشابه اين آزمايش گردد.