در دو سده اخیر به علت افزایش جمعیت، توسعه شهرنشینی، رشد صنعت و فناوری، نیاز به انرژی افزایش یافته است. به موازات این پیشرفت ها، تأمین انرژی پایدار به ویژه با استفاده از فضولات دامی و ضایعات کشاورزی به چالشی جدی مبدل شده است. این در حالی است که این منابع به عنوان عمده ترین منبع تولید بیوگاز، به وفور در مناطق روستایی یافت می شود که در حال حاضر، افزون بر پراکندگی در محیط روستا و آلودگی های فراوان، به واسطه عدم دسترسی روستاییان به سوخت های فسیلی، فضولات دامی در کنار هیزم به عنوان سوخت مرسوم مورد استفاده قرار می گیرد وضایعات کشاورزی نیز همچنان بلااستفاده رها می شود. از طریق تولید بیوگاز با استفاده از فضولات دامی، انسانی و ضایعات کشاورزی، علاوه بر پاکیزگی محیط روستا و تولید بیوگاز جهت مصارف پخت و پز روستاییان، که 60 درصد انرژی مصرفی خانوارهای روستایی را به خود اختصاص می دهد، کودی غنی و بهداشتی برای مزارع کشاورزی نیز تولید خواهد شد که به علت فرایند تخمیر بی هوازی، عاری از بذر علف های هرز و سایر پاتوژن ها می باشد. هدف از اين نوشتاركه به صورت مطالعه اي مي باشد، بررسي استفاده از فناوري بيوگاز براي تأمين بخشي از انرژي مصرفي جوامع روستايي كشور، از يك منبع انرژي ارزان قيمت و حل مشكلات زيست محيطي ناشي از عدم مديريت صحيح جمع آوري و دفع فاضلاب و فضولات روستايي است. در اين راستا، سه مرکز تولید محصولات سالم روستاها در شهرستان های صحنه، روانسر و سرپل ذهاب استان کرمانشاه كه از نظر دامپروری و تولید فضولات دامی وضعیت مناسبی دارند صوررت گرفته است. این مراکز همگی در جوار روستاهای استان مشغول فعالیت خواهند بود، بررسي خواهد شد.