بررسي عوامل موثر بر وضعيت اقتصادي آبخيز نشينان، به عنوان بهره برداران اصلي، نقش مهمي در حفظ سلامت و شاخص هاي پايداري حوزه ها ی آبخيز دارد. به منظور بررسي تاثير پارامترهاي اقليمي بر ميزان درآمد کشاورزان اين مناطق ، داده هاي مربوط به ميزان برداشت و سود حاصل از برداشت عمده ترين محصولات کشاورزي منطقه صدوق استان يزد و داده هاي بارش و دماي مربوط به سال هاي 1378 تا 1390، با استفاده از مدل ريکارديني و روش رگرسيون خطي چند متغيره، در محيط نرم افزار SPSS مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل از اين بررسي نشان داد، بين درآمد کشاورزان و تغيير اقليم همبستگي معني دار وجود داشته و مدل داراي ضريب همبستگي 80 درصد بوده است. از طرفي بررسي ضريب همبستگي پيرسون بين تک تک پارامترهاي اقليمي موجود در مدل و سود نشان داد، بيشترين همبستگي مربوط به حاصل ضرب دما و بارش در فصل رشد گياهان بوده است. بر اساس اين يافته ها مي توان گفت، افزايش دما و کاهش بارش به خصوص در فصل کاشت، موجب کاهش سطح زير کشت محصولات کشاورزي شده است، اين نتايج قابل تعميم به گياهان مرتعي نيز بوده و به دليل عدم وجود محدوديت سرما در منطقه، هر چه دما افزايش و بارش کاهش يابد محصولات گياهي و به تبع آن، محصولات دامي نيز کاهش يافته است. بنابراين تغيير اقليم مي تواند در کاهش درآمد تاثيرگذار باشد و بايد اين مساله در برنامه ريزی های آينده آبخيزها در نظر گرفته شود.