به منظور بررسی اثرات تنش خشکی و مصرف کود بیولوژیک سودوموناس بر روی جوانه زنی و بنیه بذر تولیدی کلزا، آزمایشی در سال 1389 در آزمایشگاه دانشگاه آزاد بجنورد به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی صورت گرفت. بذور تولیدی از یک طرح تحقیقاتی که در سال زراعی 1388-1387 در ايستگاه تحقيقات كشاورزي و منابع طبیعی خراسان رضوي ( ایستگاه طرق مشهد) اجرا شده بود، صورت گرفت. آزمایش اولیه روی بذور شش رقم کلزا در چهار سطح مصرف کود بیولوژیک سودوموناس شامل: شاهد (بدون سودوموناس)، سودوموناس 108، سودوموناس169 و سودوموناس 108 + 169 در دو سطح تنش و عدم تنش خشکی با سه تکرار مورد آزمایش قرار گرفته بود. این تحقیق که بصورت آزمایشگاهی دنبال میشود اثر تیمارهای اعمال شده (تنش خشکی و سودوموناس) بر بنیه بذر یک رقم به نام رقم هایولا 401 مورد مطالعه قرار می گیرد. سرعت جوانه زنی در تیماری که سودوموناس مصرف نشده در گیاه مادری با تنش مواجه بوده، 5% درصد کمتر از تیماری که سودوموناس مصرف نکرده ولی گیاه مادری با تنش خشکی مواجه بوده است. در واقع تنش خشکی در گیاه مادری موجب کاهش سرعت جوانه زنی بذور حاصله گشته است. مصرف همزمان سودوموناس 108 و 169 در هر دو حالت تنش گیاه مادری و عدم تنش گیاه مادری، مصرف سودوموناس 108 در حالت تنش گیاه مادری و مصرف سودوموناس 169 در حالتی که گیاه مادری با تنش خشکی مواجه نبوده، بالاترین سرعت جوانه زنی را داشته‌اند . در شرایط تنش، سودوموناس 108 توانسته یکنواختی جوانه زنی را به میزان 32 درصد افزایش دهد. و نهایتا به این نتیجه میرسیم که در شرایط گرمسیری آب و هوایی ایران که گیاه زراعی کلزا با تنش خشکی مواجه هست، مصرف کود بیولوژیک سودوموناس تاثیر بسزایی در بنیه بذور حاصله و در نتیجه بهبود جوانه زنی و استقرار گیاه بعدی را خواهد داشت.