این آزمایش به¬منظور بررسی حفظ خصوصیات پس از برداشت ميوه انگوررقم سیاه سردشت پس از دو ماه انبارداری در سردخانه با استفاده ازسه نوع اسانس گیاهی به¬ صورت طرح فاكتوريل در قالب طرح كامل تصادفي در چهار تکرار اجرا شد. تيمارهاي مورد استفاده در اين آزمايش شامل: اسانس ریحان با دو غلظت¬250 و 500 پی پی ام، اسانس پونه با دو غلظت¬ 250 و 500 پی پی ام وزاسانس زنیان با دو غلظت¬250 و 500 پی پی ام و آب مقطر به¬عنوان شاهد بودند. پس از تجزیه و تحلیل های آماری ، تمامی تیمارها درصد پوسیدگی میوه و کاهش وزن، تغییراتPH، سفتی میوه، میزان ویتامین C و اسیدیته قابل تیتراسیون را نسبت به شاهد، بیشتر حفظ نمودند و در مورد مواد جامد محلول انگور و نسبت کل مواد جامد محلول بر اسیدیته قابل تیتراسیون(TSS/TA) تمامی تیمارها نسبت به شاهد، افزایش یافتند. تیمار ریحان با غلظت 500 پی پی ام، بهترین تیمار جهت کاهش پوسیدگی میوه و تیمار ریحان با غلظت 250 پی پی ام بهترین تیمار جهت حفظ سفتی میوه و تیمار زنیان 250 پی پی ام نیز بهترین تیمار جهت حفظ میزان کاهش وزن و تغییراتPH بود، تیمار پونه با غلظت 500 پی پی ام، بعنوان بهترین تیمار جهت حفظ ویتامین C نتیجه گیری گردید.